5.1 καὶ ἀποκριθεὶς τωβιας εἶπεν αὐτῷ πάτερ ποιήσω πάντα ὅσα ἐντέταλσαί μοι
5.2 ἀλλὰ πῶς δυνήσομαι λαβεῖν τὸ ἀργύριον καὶ οὐ γινώσκω αὐτόν
5.3 καὶ ἔδωκεν αὐτῷ τὸ χειρόγραφον καὶ εἶπεν αὐτῷ ζήτησον σεαυτῷ ἄνθρωπον ὃς συμπορεύσεταί σοι καὶ δώσω αὐτῷ μισθόν ἕως ζῶ καὶ λαβὲ πορευθεὶς τὸ ἀργύριον
5.4 καὶ ἐπορεύθη ζητῆσαι ἄνθρωπον καὶ εὗρεν τὸν ραφαηλ ὃς ἦν ἄγγελος καὶ οὐκ ᾔδει
5.5 καὶ εἶπεν αὐτῷ εἰ δύναμαι πορευθῆναι μετὰ σοῦ ἐν ῥάγοις τῆς μηδίας καὶ εἰ ἔμπειρος εἶ τῶν τόπων
5.6 καὶ εἶπεν αὐτῷ ὁ ἄγγελος πορεύσομαι μετὰ σοῦ καὶ τῆς ὁδοῦ ἐμπειρῶ καὶ παρὰ γαβαηλ τὸν ἀδελφὸν ἡμῶν ηὐλίσθην
5.7 καὶ εἶπεν αὐτῷ τωβιας ὑπόμεινόν με καὶ ἐρῶ τῷ πατρί μου
5.8 καὶ εἶπεν αὐτῷ πορεύου καὶ μὴ χρονίσῃς
5.9 καὶ εἰσελθὼν εἶπεν τῷ πατρί ἰδοὺ εὕρηκα ὃς συμπορεύσεταί μοι ὁ δὲ εἶπεν φώνησον αὐτὸν πρός με ἵνα ἐπιγνῶ ποίας φυλῆς ἐστιν καὶ εἰ πιστὸς τοῦ πορευθῆναι μετὰ σοῦ
5.10 καὶ ἐκάλεσεν αὐτόν καὶ εἰσῆλθεν καὶ ἠσπάσαντο ἀλλήλους
5.11 καὶ εἶπεν αὐτῷ τωβιτ ἄδελφε ἐκ ποίας φυλῆς καὶ ἐκ ποίας πατρίδος σὺ εἶ ὑπόδειξόν μοι
5.12 καὶ εἶπεν αὐτῷ φυλὴν καὶ πατριὰν σὺ ζητεῖς ἢ μίσθιον ὃς συμπορεύσεται μετὰ τοῦ υἱοῦ σου καὶ εἶπεν αὐτῷ τωβιτ βούλομαι ἄδελφε ἐπιγνῶναι τὸ γένος σου καὶ τὸ ὄνομα
5.13 ὁ δὲ εἶπεν ἐγὼ αζαριας ανανιου τοῦ μεγάλου τῶν ἀδελφῶν σου
5.14 καὶ εἶπεν αὐτῷ ὑγιαίνων ἔλθοις ἄδελφε καὶ μή μοι ὀργισθῇς ὅτι ἐζήτησα τὴν φυλήν σου καὶ τὴν πατριάν σου ἐπιγνῶναι καὶ σὺ τυγχάνεις ἀδελφός μου ἐκ τῆς καλῆς καὶ ἀγαθῆς γενεᾶς ἐπεγίνωσκον γὰρ ἐγὼ ανανιαν καὶ ιαθαν τοὺς υἱοὺς σεμειου τοῦ μεγάλου ὡς ἐπορευόμεθα κοινῶς εἰς ιεροσόλυμα προσκυνεῖν ἀναφέροντες τὰ πρωτότοκα καὶ τὰς δεκάτας τῶν γενημάτων καὶ οὐκ ἐπλανήθησαν ἐν τῇ πλάνῃ τῶν ἀδελφῶν ἡμῶν ἐκ ῥίζης καλῆς εἶ ἄδελφε
5.15 ἀλλ' εἰπόν μοι τίνα σοι ἔσομαι μισθὸν διδόναι δραχμὴν τῆς ἡμέρας καὶ τὰ δέοντά σοι ὡς καὶ τῷ υἱῷ μου
5.16 καὶ ἔτι προσθήσω σοι ἐπὶ τὸν μισθόν ἐὰν ὑγιαίνοντες ἐπιστρέψητε
5.17 καὶ εὐδόκησαν οὕτως καὶ εἶπεν πρὸς τωβιαν ἕτοιμος γίνου πρὸς τὴν ὁδόν καὶ εὐοδωθείητε καὶ ἡτοίμασεν ὁ υἱὸς αὐτοῦ τὰ πρὸς τὴν ὁδόν καὶ εἶπεν αὐτῷ ὁ πατὴρ αὐτοῦ πορεύου μετὰ τοῦ ἀνθρώπου ὁ δὲ ἐν τῷ οὐρανῷ οἰκῶν θεὸς εὐοδώσει τὴν ὁδὸν ὑμῶν καὶ ὁ ἄγγελος αὐτοῦ συμπορευθήτω ὑμῖν καὶ ἐξῆλθαν ἀμφότεροι ἀπελθεῖν καὶ ὁ κύων τοῦ παιδαρίου μετ' αὐτῶν
5.18 ἔκλαυσεν δὲ αννα ἡ μήτηρ αὐτοῦ καὶ εἶπεν πρὸς τωβιτ τί ἐξαπέστειλας τὸ παιδίον ἡμῶν ἢ οὐχὶ ἡ ῥάβδος τῆς χειρὸς ἡμῶν ἐστιν ἐν τῷ εἰσπορεύεσθαι αὐτὸν καὶ ἐκπορεύεσθαι ἐνώπιον ἡμῶν
5.19 ἀργύριον τῷ ἀργυρίῳ μὴ φθάσαι ἀλλὰ περίψημα τοῦ παιδίου ἡμῶν γένοιτο
5.20 ὡς γὰρ δέδοται ἡμῖν ζῆν παρὰ τοῦ κυρίου τοῦτο ἱκανὸν ἡμῖν ὑπάρχει
5.21 καὶ εἶπεν αὐτῇ τωβιτ μὴ λόγον ἔχε ἀδελφή ὑγιαίνων ἐλεύσεται καὶ οἱ ὀφθαλμοί σου ὄψονται αὐτόν
5.22 ἄγγελος γὰρ ἀγαθὸς συμπορεύσεται αὐτῷ καὶ εὐοδωθήσεται ἡ ὁδὸς αὐτοῦ καὶ ὑποστρέψει ὑγιαίνων
5.23 καὶ ἐπαύσατο κλαίουσα
5.1 kai apokritheis tohbias eipen aytoh pater poiehsoh panta osa entetalsai moi
5.2 alla pohs dynehsomai labein to argyrion kai oy ginohskoh ayton
5.3 kai edohken aytoh to cheirographon kai eipen aytoh zehtehson seaytoh anthrohpon os symporeysetai soi kai dohsoh aytoh misthon eohs zoh kai labe poreytheis to argyrion
5.4 kai eporeytheh zehtehsai anthrohpon kai eyren ton raphaehl os ehn aggelos kai oyk ehdei
5.5 kai eipen aytoh ei dynamai poreythehnai meta soy en ragois tehs mehdias kai ei empeiros ei tohn topohn
5.6 kai eipen aytoh o aggelos poreysomai meta soy kai tehs odoy empeiroh kai para gabaehl ton adelphon ehmohn ehylisthehn
5.7 kai eipen aytoh tohbias ypomeinon me kai eroh toh patri moy
5.8 kai eipen aytoh poreyoy kai meh chronisehs
5.9 kai eiselthohn eipen toh patri idoy eyrehka os symporeysetai moi o de eipen phohnehson ayton pros me ina epignoh poias phylehs estin kai ei pistos toy poreythehnai meta soy
5.10 kai ekalesen ayton kai eisehlthen kai ehspasanto allehloys
5.11 kai eipen aytoh tohbit adelphe ek poias phylehs kai ek poias patridos sy ei ypodeixon moi
5.12 kai eipen aytoh phylehn kai patrian sy zehteis eh misthion os symporeysetai meta toy yioy soy kai eipen aytoh tohbit boylomai adelphe epignohnai to genos soy kai to onoma
5.13 o de eipen egoh azarias ananioy toy megaloy tohn adelphohn soy
5.14 kai eipen aytoh ygiainohn elthois adelphe kai meh moi orgisthehs oti ezehtehsa tehn phylehn soy kai tehn patrian soy epignohnai kai sy tygchaneis adelphos moy ek tehs kalehs kai agathehs geneas epeginohskon gar egoh ananian kai iathan toys yioys semeioy toy megaloy ohs eporeyometha koinohs eis ierosolyma proskynein anapherontes ta prohtotoka kai tas dekatas tohn genehmatohn kai oyk eplanehthehsan en teh planeh tohn adelphohn ehmohn ek rizehs kalehs ei adelphe
5.15 all' eipon moi tina soi esomai misthon didonai drachmehn tehs ehmeras kai ta deonta soi ohs kai toh yioh moy
5.16 kai eti prosthehsoh soi epi ton misthon ean ygiainontes epistrepsehte
5.17 kai eydokehsan oytohs kai eipen pros tohbian etoimos ginoy pros tehn odon kai eyodohtheiehte kai ehtoimasen o yios aytoy ta pros tehn odon kai eipen aytoh o patehr aytoy poreyoy meta toy anthrohpoy o de en toh oyranoh oikohn theos eyodohsei tehn odon ymohn kai o aggelos aytoy symporeythehtoh ymin kai exehlthan amphoteroi apelthein kai o kyohn toy paidarioy met' aytohn
5.18 eklaysen de anna eh mehtehr aytoy kai eipen pros tohbit ti exapesteilas to paidion ehmohn eh oychi eh rabdos tehs cheiros ehmohn estin en toh eisporeyesthai ayton kai ekporeyesthai enohpion ehmohn
5.19 argyrion toh argyrioh meh phthasai alla peripsehma toy paidioy ehmohn genoito
5.20 ohs gar dedotai ehmin zehn para toy kyrioy toyto ikanon ehmin yparchei
5.21 kai eipen ayteh tohbit meh logon eche adelpheh ygiainohn eleysetai kai oi ophthalmoi soy opsontai ayton
5.22 aggelos gar agathos symporeysetai aytoh kai eyodohthehsetai eh odos aytoy kai ypostrepsei ygiainohn
5.23 kai epaysato klaioysa
5.1 Tunc Thobias respondens Thobi patri suo dixit: “ Omnia, quaecumque mihi praecepisti, pater, faciam.
5.2 Quomodo autem potero hanc pecuniam recipere ab illo? Neque ille me novit, neque ego novi illum. Quod signum dabo illi, ut me cognoscat et credat et det mihi hanc pecuniam? Sed neque vias, quae ad Mediam, novi, ut eam illuc ”.
5.3 Tunc respondens Thobi Thobiae filio suo dixit: “ Chirographum dedit mihi, et chirographum meum dedi illi et divisi in duas partes, et unusquisque unam accepimus, et posui cum ipsa pecunia. Et ecce nunc anni sunt viginti, ex quibus penes illum commendavi hanc pecuniam. Et nunc, fili, inquire tibi hominem fidelem, qui eat tecum, et dabimus illi mercedem, donec venias. Et, dum vivo, recipe pecuniam ab illo ”.
5.4 Et exiit Thobias quaerere hominem, qui iret cum ipso in Mediam et qui haberet notitiam viae. Et invenit Raphael angelum stantem ante ipsum et nesciebat illum angelum Dei esse.
5.5 Et dixit illi: “ Unde es, iuvenis? ”. Et dixit illi: “ Ex filiis Israel fratribus tuis et veni huc, ut operer ”. Et dixit illi Thobias: “ Nosti viam, quae ducit in Mediam? ”.
5.6 Et ille dixit: “ Utique, aliquotiens fui ibi et habeo notitiam et scio omnes vias et aliquotiens ibam in Mediam et manebam penes Gabael fratrem nostrum, qui commoratur in Rages Mediae, et abest iter bidui statuti ex Ecbatanis usque Rages. Nam posita est in monte et Ecbatana in medio campo ”.
5.7 Et dixit illi Thobias: “ Sustine me, iuvenis, donec intrans patri meo nuntiem. Necessarium est enim mihi, ut eas mecum, et dabo tibi mercedem tuam ”.
5.8 Et dixit illi: “ Ecce sustineo; tantum noli tardare ”.
5.9 Et introiens Thobias renuntiavit Thobi patri suo et dixit ei: “ Ecce inveni hominem ex fratribus nostris, de filiis Israel, qui eat mecum ”. Et dixit illi: “ Roga mihi hominem, ut sciam quid sit genus eius, et ex qua tribu sit et an fidelis sit, ut eat tecum, fili ”.
5.10 Et exivit Thobias et vocavit illum et dixit ei: “ Iuvenis, pater te rogat ”. Et introivit ad eum, et prior Thobis salutavit eum. Et ille dixit ei: “ Gaudium tibi magnum sit! ”. Et respondens Thobi dixit illi: “Quid mihi adhuc gaudium est? Homo sum inutilis oculis et non video lumen caelorum, sed in tenebris positus sum sicut mortui, qui non amplius vident lumen. Vivus ego sum inter mortuos. Vocem hominum audio et ipsos non video ”. Et dixit ei: “ Forti esto animo; in proximo est, ut a Deo cureris. Forti animo esto! ”. Et respondit illi Thobi: “ Thobias filius meus vult ire in Mediam. Nonne poteris ire cum illo et ducere illum? Et dabo tibi mercedem tuam, frater ”. Et dixit illi: “ Potero ire cum illo, quoniam novi omnes vias et aliquotiens ivi in Mediam et perambulavi omnes campos eius et montes et omnes commeatus scio ”.
5.11 Et dixit ei: “ Frater, ex qua patria es et ex qua tribu? Narra mihi, frater ”.
5.12 Et ille dixit: “ Quid tibi necesse est tribus? ”. Et dixit ei: “ Volo scire ex veritate cuius sis et nomen tuum ”.
5.13 Et dixit: “ Ego sum Azarias Ananiae magni filius, ex fratribus tuis ”.
5.14 Et dixit illi Thobi: “ Salvus et sanus venias, frater, sed ne irascaris, frater, quod voluerim verum scire et patriam tuam. Tu frater meus es et de genere bono et optimo! Noveram Ananiam et Nathan duos filios Semeliae magni; et ipsi mecum ibant in Ierusalem et adorabant ibi mecum et non exerraverunt. Fratres tui viri optimi sunt; ex bona radice es. Et gaudens venias! ”.
5.15 Et dixit ei: “ Ego tibi dabo mercedis nomine drachmam diurnam et, quaecumque necessaria sunt tibi et filio meo, similiter; et vade cum illo,
5.16 et adiciam tibi ad mercedem ”.
5.17 Et dixit illi: “ Ibo cum illo, ne timueris; salvi ibimus et salvi revertemur ad te, quoniam via tuta est ”. Et dixit ei: “ Benedictio sit tibi, frater! ”. Et vocavit filium suum et dixit illi: “ Fili, praepara, quae ad viam, et exi cum fratre tuo. Deus autem, qui in caelo est, protegat vos ibi et reducat vos ad me salvos; et angelus illius comitetur vos cum sanitate, fili! ”. Et exiit, ut iret viam suam, et osculatus est patrem suum et matrem. Et dixit illi Thobi: “ Vade sanus! ”.
5.18 Et lacrimata est mater illius et dixit Thobi: “ Quid dimisisti filium meum? Nonne ipse est virga manus nostrae et ipse intrat et exit coram nobis?
5.19 Pecunia ne adveniat pecuniae, sed purgamentum sit filii nostri.
5.20 Quomodo datum est nos a Domino vivere, hoc sufficiebat nobis ”.
5.21 Et dixit illi: “ Noli computare; salvus ibit filius noster et salvus revertetur ad nos, et oculi tui videbunt eum illa die, qua venerit ad te sanus. Ne computaveris, ne timueris de illis, soror.
5.22 Angelus enim bonus ibit cum illo, et bene disponetur via illius, et revertetur sanus ”.
5.23 Et cessavit plorare.
